Vereniging Vrienden van het Luntersche Buurtbosch.
Interview met Herman de Greef, beheerder van de eendjesvijver.
We ontmoeten elkaar bij Herman thuis. Onder het genot van een kopje koffie vertelt hij enthousiast over zijn werk als beheerder van de eendjesvijver.
Hoe lang ben je al beheerder van de eendjesvijver?
Sinds 2019 ben ik beheerder. De vereniging Vrienden van het Luntersche Buurtbosch hebben mij hiervoor benaderd.
Sinds wanneer bestaat de eendjesvijver op deze locatie?
Dat is voor 1950 geweest. Het is begonnen als Schapenkolk, dus het is een drinkplek geweest voor de schapen. Er was toen nog geen buurtbos enkel en alleen maar heide.
Waar beleef je het meeste plezier aan bij deze baan?
De rust geeft mij het meeste voldoening. Ik maak altijd wel een praatje met de wandelaar en ik vind het ook leuk als er iemand een foto wil maken van de dieren. Soms staan ze wel eens re hannesen met hun camera of telefoon door het gaas. Dan zeg ik; Kom gerust maar even binnen het hek.
Hoe wapen je tegen de vogelgriep?
Ik probeer de populatie zoveel mogelijk vrij te houden van kippen. Maar er zijn nog wel eens mensen die hun kippen illegaal over het hek deponeren.
De meeste vogels die ik heb aangetroffen waren geleewiekt. En geleewiekte vogels zijn verboden sinds 2018.
Wat is ‘geleewiekt’?
Dat wil zeggen dat aan één kant een stuk vleugelbot zonder verdoving is afgeknipt waardoor ze uit balans zijn en niet meer kunnen vliegen.
Hoe kom je aan nieuwe dieren?
Dat doen we eigenlijk niet want ik wil er heel graag een natuurvijver van maken. Dus de dieren zijn vrij om te komen en te gaan wanneer ze willen. Ik houd ze niet op een kunstmatige manier op deze plek door ze te leewieken.
Zijn er organisaties die helpen bij het op orde houden van de vijver?
Ik kan een beroep doen op de bosgroep. Dat zijn vrijwilligers van de vereniging Vrienden van het Luntersche Buurtbosch, zij helpen regelmatig mee bij het onderhoud van het bos.
Hoe zorg je dat de dieren honkvast blijven? Sommigen kunnen wegvliegen?
Dat honkvast blijven is dus niet aan de orde, het is juist de bedoeling dat de dieren vrij zijn om te gaan.
Wat geeft het meeste voldoening bij dit vrijwilligerswerk?
Vrijheid van handelen. De complimenten die je van iedereen krijgt, dat doet altijd goed.
Wat zou je de wandelaars die hier komen mee willen geven?
Genieten van een mooi stukje natuur. Iedereen is hier van harte welkom en het kost niets.
Heel veel ouders met kinderen en grootouders met kleinkinderen komen hier naar de dieren kijken. Zelfs schoolklassen en mensen uit zorginstellingen komen regelmatig een kijkje nemen. Al met al is er aanloop en belangstelling genoeg.
Herman, bedankt voor dit gesprek.
Bronvermelding: Juko de Vries (www.deschrijvendehollander.com)